Need I say more?

Blij!

18-04-09 ~ Bloesemtocht te Geldermalsen (31 km)

Omdat ik toch nog even wilde lopen om mijn spiertjes warm te houden ben ik afgereisd naar Geldermalsen voor 25 km. Het was lekker warm en gezellig! Nauwelijks bekenden tegengekomen op 1 verrassing na: ik kwam een broer (Henk) van Erik tegen, samen met zijn vrouw Mia. Laatstgenoemde heb ik in de 2 jaar dat ik samen met Erik ben nog nooit gezien! Ik heb ook nog een flink aantal veters verkocht dus daar was ik ook nog blij om. De route bleek achteraf 31 kilometer te zijn... best een grote afwijking, zeker voor mensen die nog niet zoveel kilometers gelopen hebben. Bij de finish vertelde ik dit aan een meiske dat voor het eerst meedeed. Ogen als schoteltjes zo groot! Trots dat ze was! Thuisgekomen na een verrekt goede OV-verbinding heb ik mijn benen ingesmeerd met sportgel van Doctor Pain want ze deden toch best wel pijn.. Blijkbaar waren ze nog niet helemaal hersteld van de KM van vorige week :( Volgende 2 weekenden heb ik dan ook geen wandelplannen, lijkt me beter! Het weekend voor Hilversum zoek ik wel ergens een 40 km wandeling op. Het rare is dat ik een beetje onzeker begin te worden of ik wel genoeg kilometers maak om de 4daagse goed te kunnen lopen... Nu ja, het zal wel goed gaan.

Actiefoto's tijdens Kennedymars Sittard

(let niet de datum op de foto's.. ze zijn echt van 11-04-09)

Inschrijving Dodentocht geregeld!

Alleen nog even betalen...

Need I say more?

VERSLAAFD!

*ogutogutogut*

11-04-09 ~ Kennedymars te Sittard (80 km)

Eindelijk was het dan zover! De Kennedymars in Sittard! Vrijdagochtend kwam Erik mij ophalen om naar het hotel te gaan. Lekker vroeg zodat we die dag nog lekker door het centrum konden lopen. 's Avonds zijn we nog even naar de sporthal geweest om de andere forummers te ontmoeten en even gezellig wat te drinken voordat we zouden gaan slapen. Dat was voor ons gelukkig de enige kennismaken met de fluit van Joepie. Eenmaal terug in het hotel heeft het me toch best wat moeite gekost om in slaap te komen, we sliepen namelijk boven een zeer druk kruispunt.

Toen eenmaal de wekker ging om kwart voor 4 sloegen de zenuwen nog even flink toe: heb ik alles wel meegenomen? Zou ik het redden? Bepakt en bezakt togen we rond kwart voor 5 naar de sporthal alwaar we al wat bekenden zagen. En toen: het startschot! De KM was begonnen... Erik en ik zijn rustig gestart om mijn spieren niet te overbelasten. Afgelopen weken kampte ik namelijk met nogal stevige kramp in mijn linkerbeen en ik was echt bang hiervoor. Medeforummers stoven/wandelden me voorbij.. Voy en Alicia bleven wel steeds in zicht en dat was leuk, vooral het telefoontje van Doctor Pain over een vermeende valse start. grin Het werd ondertussen licht en het ging goed. Ik heb rond de 20 kilometer nog wel een krampje gevoeld maar daar bleef het bij.

Op een kilometertje of 60 kwamen we langs een standje van een schutterij waar een man met een spandoek met daarop “blijven lachen” of zoiets stond. Ik kon het niet laten om de man om de nek te springen want: even een andere beweging is weleens lekker. Die man schrok zich wild en ik had de grootste schik! Hij en vele anderen konden er gelukkig ook om lachen. Moet je daar maar niet gaan staan met zo'n spandoek.. grin Het lopen ging nog steeds goed totdat ik de man met de hamer tegenkwam langs een rivier. Ik meldde Erik dat ik even op het trappetje wilde rusten omdat ik echt even niet verder kon. Toen we zaten vertelde hij dat we bij de vakantiehuisjes waren.. Precies zoals hij eerder vertelde stond de man met de hamer al op mij te wachten om me een rake mep te geven. Dit was echt toeval want ik had echt niet in de gaten dat we bij de vakantiehuisjes waren! Na die korte stop heb ik mijn mp3 even opgezet en heb het er voor een paar minuten op een flink doorstampen gezet. Moest die rotventmetdehamer echt even kwijtraken. Toen we de bocht om kwamen zat daar Annet waar we nog even neergeploft zijn. Op een gegeven moment kwam Zoef Sloef met Annika erbij zitten en Zoef is even later met ons opgelopen. Dat was erg leuk! Een supervrolijk mens waar ik me toch best even aan kon optrekken. De tocht ging boven verwachting goed maar toch kreeg ik her en der wel wat pijntjes dus wat afleiding kon geen kwaad. Erg blij was ik ook met Erik, super dat hij zijn tempo heeft aangepast voor 1 keer... wilde deze KM toch niet alleen lopen.

Totdat ik op 70 kilometer zat. Ineens waren daar de tranen en Annet. Ik zat er zó vreselijk doorheen! Ik was moe en alles begon toch wel echt pijn te doen.. Na een paar telefoontjes en wat bemoedigende woorden van Annet en Erik ging ik weer verder. Langs het spoor heb ik zeer zwijgzaam en met mp3 op naast Erik gelopen. Hand in hand, dat had ik even nodig. De laatste 10 kilometers waren echt zwaar. Zeker op zo'n 2 (ik weet het niet meer zo precies) had ik het echt helemaal gehad. Dikke tranen liepen over mijn gezicht en ik wilde zo graag naar de sporthal! En die kwam maar steeds niet... Uiteindelijk was de sporthal er dan toch. Onder luid applaus van omstanders liep ik dan eindelijk naar binnen... Mijn eerste KM is een feit! Huilend heb ik pa opgebeld om te zeggen dat zijn dochter toch maar 80 kilometers had weggestampt! Na het ophalen van de herinnering en een blauwe stempelkaart ben ik bij de forummers gaan zitten die reeds binnen waren. Nog steeds kon ik niet spreken.. de tranen liepen maar door! Ik was het wandelen zó zat! Ik zou wel gaan borduren in het vervolg...

Hopelijk heb ik het allemaal in de juiste volgorde gezet, het is me allemaal in een waas voorbijgegaan..

Speciale bedankjes:

Rumi, hedankt dat je met me hebt gelopen ondanks dat jouw tempo een stuk boven dat van mij ligt.
Annet, bedankt voor je zorg, al was ik soms best afwezig
Smsers, bedankt! Nog nooit heb ik zoveel smsjes op 1 dag ontvangen! Super
Bellers, bedankt voor je telefonische steun, ik heb het zeer gewaardeerd!
Teus, bedankt voor je aandacht. Ik vond het erg lief!
Rob2503, gefeliciteerd met dit fijne nieuws!
Zoefsloefs' aanhang, bedankt voor de goede zorg in de camper
Voy, gelukkig heb je de tocht volbracht! Ben blij dat de Immodium een beetje hielp en dat ik het in de tas had zitten

Verder wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties.. Ik kan het natuurlijk zelf niet vergelijken maar ik vond het vanaf 65 kilometer echt zwaar en wat was het warm! En ik ben zó vreselijk trots op mezelf! Een KM in 17,5 uur! Super!

Zo. Nu maar even een inschrijving regelen voor de Doto....

Bijna....

En dan loop ik de Kennedymars in Sittard! Zenuwtjes beginnen de kop op te steken..